Bij het bestuur of het verenigingsbureau komt af en toe een verzoek binnen van een huurder die vraagt om huurverlaging vanwege een (plotselinge) inkomensterugval. Het bestuur heeft - om passend en consistent te kunnen reageren - in juni 2017 een richtlijn opgesteld. Het bestuur beslist in overleg met de directeur over het toepassen van deze richtlijn. In alle gevallen gaat het om maatwerk. 

De richtlijn:

• Een met de huurder overeengekomen maatregel, is altijd een tijdelijke maatregel.
• Huurders die hun huidige huur niet meer kunnen opbrengen door een aantoonbare plotselinge inkomensterugval, bijvoorbeeld door scheiding of werkloosheid, kunnen onder voorwaar­den in aanmerking komen voor een tijdelijke maatregel.
• Het moet gaan om huurders met een bruto jaarinkomen, inclusief inkomen(s) van medebewoner(s), beneden de inkomensgrens van de sociale huursector (per 1 januari 2024 € 47.699,- bij een 1-persoonshuishouden en € 52.671,- bij een meerpersoonshuishouden) en een huur boven de € 879,66 (sociale huurgrens per 1 januari 2024).
• Als aanvullende voorwaarde geldt dat de huurder op korte termijn geen toegang heeft tot alternatieve oplossingen (zoals woonkostentoeslag of een urgentieverklaring) en in een probleemsituatie belandt als Samen­werking niet te hulp schiet.
• De eerste maatregel die dan aan de orde kan zijn betreft het gedeeltelijk benutten van het gestorte aandeel voor (een gedeelte van) de huurbetalingen. In alle gevallen dient ten minste €1.600 van de aandeelstorting in depot te blijven.
• Tegelijk wordt de inspanningsverplichting afgesproken om te zoeken naar een definitieve oplossing voor het probleem.
• Als dit niet tijdig lukt, zal zo nodig worden gekeken naar een (opnieuw tijdelijke) vervolgmaat­regel.